donderdag 29 november 2012

verhuizing van de blog


Dit is een blog van onze reis naar Orlando in 2011. Alle verhaaltjes zijn ter plekke geschreven en op een andere blog geplaatst. Helaas is er iets misgegaan met die website. Vandaar de start van deze nieuwe blog.

Inmiddels zijn we aan het voorbereiden voor onze volgende Floridatrip in 2013!

Remeniscing

Zaterdag 26, zondag 27 en maandag 28 februari

Wat voelt dat anders…of je in Orlando de log aan het bijwerken bent, met een leuke dag voor (of achter) de boeg. Terwijl de zon naar binnen schijnt, twijfelend waar we zullen gaan ontbijten en naar welk attractiepark we vandaag zullen gaan…of…druilerig weer, een jetlag en het besef dat we morgen vroeg op moeten om weer aan de slag te gaan…
Maar het is niet anders…we're back home! De kattenmannen vinden het overigens wel gezellig. Zij wel! Het is echt enorm wennen. Ik loop stijf rond. Niet echt een aanrader om na het lopen van een halve marathon vrijwel direct het vliegtuig in te stappen. We hadden zelfs nog geluk, want dankzij Edwin en Wendy hadden we meer beenruimte omdat we econmy plus konden zitten in plaats van 'gewoon' economy. Erg prettig. Hoewel, slapen en lekker zitten in een vliegtuig altijd lastig is. Echt geslapen hebben we dan ook niet, het was meer af en toe een hazenslaapje. De vlucht verliep wel goed. Even voor 7 uur stonden we vanochtend op Schiphol. Nog even wachten op Edwin en familie om 'tot ziens' te zeggen en toen naar buiten….brrrr…wat een verschil, zeg. En niet alleen de temperatuur was even wennen…ook het formaat auto was..hmmm…laten we zeggen anders. Een Dodge Journey of een Fiat Panda verschillen enigszins in grootte.
onze bolide
Florida license plate


En natuurlijk weten we dat je zo'n eerste dag weer terug het best de hele dag wakker kan blijven om zo snel mogelijk in je ritme te komen. Nou, dat hebben we niet gered. Natuurlijk waren we zondagochtend (was dat pas gisteren??) extreem vroeg op om op tijd te zijn voor de halve marathon. Je kan dus wel zeggen dat we een behoorlijk tekort aan slaap hebben gehad de afgelopen 2 nachten. Vandaar dus dat we om 9.30 uur, niet lang na thuiskomst toch even naar bed zijn gegaan om een uurtje (ahem) bij te slapen. Dat uurtje werden er een paar…maar nu zijn de koffers weer uitgepakt, er draait een was, het rooster voor morgen is weer bekeken…kortom we zijn weer klaar voor het 'gewone' leven.
Maar eerst nog even de log bijwerken voor wat betreft de laatste 2 dagen in Orlando…
In ons berichtje van vrijdag eindigden we dat we er zaterdag een leuke dag van zouden maken aan de Golf van Mexico. Dat is gelukt! Het was echt een heerlijk dagje strand. Rond een uur of 9 begonnen we aan de ruim 100 mijl richting Fort de Soto. Nog even een stop bij een Subway voor een lekker broodje en een kop koffie. Even na 11.00 uur legden we ons handdoekje op het spierwitte schelpenstrand neer.
klaar voor een rondje rennen
languit op onze nieuwe handdoeken
Fort DeSoto Beach



lekker relaxen aan de Golf

Insmeren en toen languit. Tenminste, ik. René hees zich in zijn sportkleding en is een stuk gaan hardlopen. Ik hoefde niet. Had een heel goed excuus. De dag erna moest ik namelijk die halve lopen…pffff… Na een uur was René weer terug en konden we samen van het zonnetje genieten. We hebben nog even gepootjebaad (niet te diep…want er zijn hier haaien). Na een uur of 3 hielden we het weer voor gezien en begonnen aan de terugreis naar Orlando. We hadden nog 2 doelen: eten en een bezoek aan Posner Park waar o.a. een Target en een JC Penney zitten. Hier slaagden we voor onze laatste aankopen.
Bij Uno ons laatste Amerikaanse dinertje (voorlopig dan) genomen. Na een lekker van-alles-wat-voorgerecht, pasta voor mij (want ik kan alle hulp gebruiken om die 21.1 te voltooien) en voor René een deepdish pizza.
van alles wat voorgerecht
wachten op een tafel bij Uno
Uno's Grill



En toen werd het toch echt tijd om terug te gaan naar het huis en onze spullen in te pakken. Wat hebben we veel gekocht! Toch was het inpakken geen probleem. Even wat georganiseer. In welke tas kunnen de breekbare spullen? Wat hebben we morgen nog nodig? En meer van dat soort vragen. Te laat, rond 11 uur, lagen we in bed. Normaal is dat natuurlijk niet echt laat, maar wel gezien het feit dat de wekker de volgende dag om 3.30 uur zou afgaan.
En dat is ECHT vroeg…pffff…gelukkig hadden we alles al klaar gelegd, want echt wakker waren we nog niet om dat tijdstip. Even na 4 uur reden we richting Disney. We kwamen zelfs in de file voor we op de parkeerplaats van Epcot konden parkeren. En dan begint het gewone getwijfel van voor een wedstrijdje…wat moet ik aan (gelukkig was dat hier niet echt een probleem, want het zou erg warm worden), heb ik wel genoeg gegeten (niet echt eigenlijk), moet ik niet nog een keer naar het toilet en ga ik het wel halen (tja, dan moet ik ook maar eens echt gaan trainen). Snel nog een kus voor René, die een heel eigen race ging lopen. Aan de hand van het programmaboekje had hij een route uitgestippeld waarbij hij mij 4x zou kunnen zien (inclusief de finish). Vanaf de parkeerplaats was het nog 20 minuten lopen naar het startvak. Dit voelde wel een beetje dubbel. Door de voor mij goede tijd van vorig jaar in Schoorl (1.46) startte ik nu in het eerste vak. Gezamenlijk met de 'snelle Jelle's'. Ik stond dus bijna vooraan. Dit was niet mijn eerste Disneyloop, maar…wow, wat blijft dit toch geweldig! Vooraf de zoete (maar echt leuke) praatjes van bekende medelopers. En…heel kitschy, maar o zo Disney, omdat dit de Princess Half marathon was (en dat was duidelijk te zien aan alle verklede medelopers) telde de Fairy Godmother af voor de start. Dit was overigens niet een gewoon startschot…nee, dit was met vuurwerk. En daar gingen we…in het donker. Echt heel bijzonder. Minder leuk aan deze duisternis was dat ik René bij zijn eerste 'spectator stop) miste. Het publiek stond namelijk aan de andere kant van de weg en in het donker wordt dat dan erg moeilijk spotten. Nu maar hopen dat dit bij stop 2 (mijl 4.2) anders zou zijn. Over de wegen van Disney waar je normaal alleen met de auto komt liepen we richting Magic Kingdom. Onderweg bij vrijwel elk mijlpunt worden we vermaakt door opzwepende muziek en verschillende Disney Characters. Alles in de sfeer van het thema. Bij mijl 2 staan dus de 'heroes' oftewel alle prinsen. Heel veel loopsters maken hier een stop om op de foto te gaan. Ik probeer mijn krachten nog een beetje te sparen, hoewel er van 'sparen' niet echt sprake is. Ik ben al lang blij dat ik een ritme heb gevonden van rond de 6 minuten de kilometer. Bij kilometer 7 zou ik René weer moeten zien. En dit keer lukte het! Even een korte stop en weer verder. Op naar het kasteel in Magic Kingdon. Want dat blijft toch echt zo bijzonder…hardlopend in Magic Kingdom. Door Main Street met rijen dik supporters, die op zijn Amerikaans niet alleen hun eigen vrienden en familie aanmoedigen maar zo'n beetje iedereen die langs komt. Het klinkt misschien heel overdreven, maar geloof me, als je daar langsloopt is het fijn om te horen dat 'you look good'! Via Tomorrowland naar Fantasyland om daar onder het kasteel door te rennen en dan via Frontier- en Adventureland aan de achterkant Magic Kingdom weer uit. Inmiddels zit de 10 kilometer erop. Ik krijg het toch wel wat moeilijk. Maar goed, ik ben al over de helft. Bovendien zie ik René zo weer. Die staat namelijk bij kilometer 13. Dat geeft weer even een extra boost. Het is licht geworden en daarmee ook behoorlijk warm. Dat motiveert wel weer, want hoe sneller ik nu bij de finish ben hoe minder last ik van de warmte zal hebben. Dus nog even aanzetten (voor zover dat gaat). De finish is niet echt makkelijk. Tussen kilometer 18 en 20 zitten maar liefst 3 steile fly-overs. Het laatste stuk maakt echter weer alles goed. Dit loopt door Epcot. De laatste meters gaan richting Spaceship Earth…en dan is ie daar…de finish! Eerst nog even zwaaien naar René, dan high fivend met Mickey over de finish! Het is gelukt…ik ben er! Snel wat eten en drinken en dan in de auto op weg naar huis.
poe poe

Even een lekker opfrissende douche, schone kleren aan, nog wat te eten en dan de laatste spullen in de koffers. Het inpakken is goed gelukt. Geen enkele koffer is over het toegestane gewicht. Nog een laatste stop bij Welcome Homes waar we de dongel in moeten leveren en dan op weg naar de luchthaven. Onze vlucht vertrekt om 14.18 uur. Met een beetje pijn in ons hart leveren we onze bolide in. Wat een heerlijke auto was dit! Bij de incheckbalie staat helemaal geen rij. Via een machine checken we ons in. Ook de extra koffer kunnen we hier aangeven. Het verloopt allemaal probleemloos.
Voor we door de douane gaan nemen we nog een laatste koffie. Niet bij Starbucks, maar bij Seattle's Best. Smaakt overigens ook prima.
Eenmaal in het vliegtuig dommelen we bijna direct weg. Echt slapen lukt niet, maar we zijn enorm moe. In Washington kunnen we de beentjes nog even strekken (wat hard nodig is met die stijve spieren). Bij de gate waarvandaan de vlucht naar Amsterdam vertrekt zien we Edwin, Wendy, Jeroen en Vincent weer. We kletsen bij over de afgelopen dagen. Wat is het toch allemaal snel gegaan.
En dat is het zeker…de week is omgevlogen! Zo waren we nog aan het aftellen en nu maken we ons al weer op voor een nieuwe werkdag. Wat we echter zeker weten…dit was absoluut niet onze laatste keer naar Florida. Het zal wel nog even duren voor we weer gaan…eerst hebben we allemaal andere leuke dingen in het vooruitzicht..een huis..en een trouwerij!
bijna thuis

Home

Bijna tenminste…want we zijn nog steeds in Orlando, maar niet voor lang meer. Zijn net terug van de halve marathon. Man, wat is het toch een feest om een Disneyloop te doen. De afstand blijft hetzelfde (pffff), maar onder het kasteel doorrennen vind ik toch wel heel bijzonder. Met een beetje training zou het nog leuker zijn! Maar…ik ben gefinished. In 2.07.47…en ik heb er ruim 2 uur van genoten!
Nu snel douchen, de laatste spullen inpakken en op pad. Thuis zullen we de laatste dagen aan de log toevoegen. In ieder geval allemaal bedankt voor het meelezen! Was een erg leuke gedachte dat onze log zo goed bekeken werd…
See ya!

Disney

Vrijdag 25 februari

Het einde nadert…helaas! Eén koffer is al gepakt. Voornamelijk omdat we morgen rustig aan willen doen, maar ook omdat we even wilden checken of alles wel past. Nou, dat laatste gaat waarschijnlijk wel lukken. Trouwens, dat rustig aan doen morgen ook wel. We zijn namelijk van plan om richting Fort de Soto Beach te gaan, of in ieder geval richting de Golf van Mexico. Morgen dus geen geshop…dat hebben we vandaag namelijk nog gedaan.
Vanochtend begonnen met een heerlijk ontbijt (ik wilde bijna schrijven ontbijtjJE maar dat klopt niet helemaal want het was een ENORM ontbijt!) bij Cracker Barrel (en ja, Anita, we blijven gewoon schrijven over eten, hoor…het hoort er wat ons betreft helemaal bij:-)). Vooral René had echt vrijwel de hele tafel nodig om al zijn schaaltjes en bordjes kwijt te kunnen. We kregen het dan ook lang niet allemaal op. Daarna nog even lekker rondgeneusd in de bijbehorende Country Store.
ontbijtje voor René

Eigenlijk was vanochtend het plan om naar Aquatica te gaan, maar we hadden niet echt zin in meer wachtrijen. Daarom een Plan B bedacht…morgen gaan we naar het strand aan de Golf van Mexico. Vandaag nog even de laatste Outlet Mall en naar Disney om mijn nummer voor de marathon op te halen. Dus dat hebben we dan ook gedaan. Eerst naar de Lake Buena Vista Outlets. Rob nog even gebeld om te informeren om de bestelling voor Reebok nog even te checken. Daarna relaxed alle winkels daar bezocht (en gespekt).
Aan het eind van de middag richting Disney Wide World of Sports gereden. Hier moest ik namelijk mijn nummer voor de halve marathon van zondag op te pikken. Tot mijn grote schrik heb ik een heel laag nummer (503 van de ruim 16.000). Dat betekent dat ik bij de eerste 500 dames qua tijd ben ingedeeld. OINK!! Dat is gebaseerd op mijn snelste halve marathon tijd van vorig jaar. Dat ga ik nu never niet nooit halen. Nou ja, dan start ik tenminste wel lekker vroeg. Scheelt weer, want direct na het hardlopen moeten we snel omkleden en dan naar de luchthaven voor onze vlucht naar Washington. Wat is het trouwens leuk (en motiverend) om op zo'n marathonexpo rond te huppelen. Ook René kreeg enorm veel zin om zijn eerste halve marathon te gaan lopen. Thuis moeten we maar weer hard gaan trainen!
Alle prinsessen, welkom!
princess for a day

Het ontbijtje van vanochtend was inmiddels helemaal verteerd…we hadden trek. Outback stond nog op ons where-to-eat lijstje. Gisteren al opgezocht waar hier in de buurt een Outback zit. Bleek bij de Premium Outlets Vineland te zijn. Nou, dat is niet al te ver van Disney. We verwachtten dus snel aan een lekkere biefstuk te zitten. Dat viel echter tegen. We waren nl. niet de enigen die hier wilden gaan eten. Buiten zat al een behoorlijke rij. We kregen te horen dat we zo'n minuut of 10 a 20 moesten wachten. Met een beeper een lekker zonnig plekje op gezocht. De 20 minuten liepen uit tot een half uur (nog weinig, want na ons bleven de mensen toestromen). Binnen kregen we een booth toegewezen. Het was een erg gezellig restaurant. Tot de nok vol. Als appetizer bestelden we de hot wings. Het hoofdgerecht bestond voor beiden uit een biefstuk (9 oz., hoeveel dat precies is…geen idee…het was in ieder geval een behoorlijk stuk koe). Het smaakte ontzettend lekker! En ging schoon op. Het toetje lieten we hier echter aan ons voorbij gaan. Het plan was om dat later te nemen…op een ander plek.
lekker hoor
toetje


Bij Downtown Disney welteverstaan. We moesten hier toch nog heen om nog wat dingen te kopen die we eerder deze week hadden gezien. Nu we hier toch waren konden we net zo goed een ijsje bij Ghirardelli's nemen…toch?! René ging voor 'slechts' 1 bolletje…ik nam er 2! Typisch een geval van een groter oog dan de maag, hoewel het wel allemaal op ging! Want…wat is dat ijs toch lekker zeg!
Hierna snel de inkopen gedaan en toen op weg naar huis. Wat is het toch jammer dat we hier maar een week zijn. We willen de tijd zo goed mogelijk besteden en zijn dus vrijwel niet 'thuis'. Ook vanavond zijn we pas weer even na 10 uur binnen.
De aankopen van vandaag opgeruimd, was in de machine en dan de eerste koffer ingepakt. Morgen nog 1 dag te gaan…we gaan er een lekker laatste dagje van maken aan de Golf van Mexico!

shoppen en eten (en zwemmen...en pretparken)

Woensdag 23 en donderdag 24 februari

Daar zijn we weer…we gaan zo ontbijten, maar eerst even de log bijwerken anders lopen we zo achter. Want…uh…even denken…het is vandaag vrijdag en over woensdag en donderdag hebben we nog nauwelijks iets verteld.
Let's start…met woensdag. Zoals we gisteren al kort schreven..dat was voornamelijk een shopdag! Na een ontbijtje thuis zijn we via tollroad 429 naar Winter Garden Village gereden.
langs de I4

Dit is een vrij nieuwe mall…niet zoiets als de Florida mall, maar grote winkels gebouwd rond een parkeerplaats, buiten dus. Het ziet er allemaal erg nieuw, schoon en redelijk luxe uit. We startten bij de Super Target. In de winkel was het belachelijk stil en rustig. René had het gevoel dat we in een soort film rondliepen…vrijwel geen andere shoppers, heel stil…beetje weird dus. Maar, we slaagden wel voor wat dingen…korte broek voor René, wat renspullen en wat gewone huis-tuin-en-keuken dingetjes om mee naar huis te nemen (shampoo, tandpasta en zo).
Hierna naar de naastgelegen Marshalls…nou, dat is hier pas een mooie winkel zeg. Een enorme afdeling met "home goods"…echt super! Dus ook hier weer flink geslaagd. Helaas vonden we bij Best Buy en Sports Authority niet de Garmin GPS forerunner die we voor mij wilden kopen…nou ja, dan moet die maar wachten tot thuis. Zondag loop ik dan wel met het horloge van René.
Winter Garden Village Mall

We kregen inmiddels wel weer trek (ja, het klopt hoor…we hebben verschillende reacties gekregen dat we hier (zo)veel eten…well, a man's gotta eat, right (and a woman overigens ook)). Dit keer belandden we bij Panera een Frans aandoend restaurant met heerlijke soepen, sandwiches, luxe broodjes en salades. En nee, die hebben we niet allemaal geprobeerd. Wij hebben het gehouden bij een salade en een sandwich. Maar….tadaaaa….als toetje hebben we eindelijk (wat mij betreft dan) een Coldstone ijsje gescoord. René ging voor de 'cookie doughn't you want some', ik kon de 'that's how I roll' niet weerstaan…en man, man…pfff…wat zijn dat lekkere ijsjes!
lunch bij Panera

keuzes, keuzes

lekker zeg, zo'n ijsje

Hoewel het al wat later op de dag was (rond half 3 of zo) zijn we toch doorgereden naar Wekiwa Springs. Wat een bijzonder gevoel krijg je hier…je rijdt onder laaghangende takken behangen met Spanish Moss door. Snel de auto parkeren en omkleden. Het meertje, eigenlijk de bron, ligt onder je…echt een heel paradijselijk gezicht. Het was al niet meer zo druk. In een keer, plons, het water in, want het is wel enorm koud…dus geen getwijfel, maar gewoon doorzetten. Het water voelt altijd zo schoon (en dat is het waarschijnlijk ook…). Beetje rondgesparteld. Daarna lekker even languit op het grasveld. Beetje laten opdrogen…maar al snel werden we weggejaagd door erg irritantie mugjes (ik zit onder de beten…krab, krab). Toen nog even een rondje gelopen naar de rivier.
Spanish Moss

mooi is het hier

Nu we weer wat waren bijgekomen konden we er weer tegenaan wat het shoppen betreft…dus op naar de Florida Mall. Eerst even naar de naastgelegen Marshalls om een koffer te scoren (was ingecalculeerd…René had een nieuwe koffer nodig…dus het is niet omdat we al zoveel hebben gekocht..want..hmm…dat hebben we ook..hihi). Met deze nieuwe inpakruimte erbij konden we dus nog even doorgaan met shoppen. Bij o.a. Abercrombie & Fitch. Hier hadden ze een enorme SALE vwb de overhemden…vrijwel alle overhemden 19.95…WOW! Nou…het werd even een rondje passen voor René, maar uiteindelijk verlieten we de zaak met maar liefst 6 nieuwe overhemden…en allemaal even leuk! Hiern nog even een bezoekje aan Aeropostale, waar ik goed slaagde… De winkels sloten, want het was 9 uur…dus op naar huis. Wel nog even langs de TacoBell om wat eten te scoren…dat hebben we heerlijk opgepeuzeld hangend op de bank…met de voetjes op tafel voor de buis…
En toen gisteren. Vroeg op, want we wilden de rijen bij Harry voorblijven. Dat is niet helemaal gelukt. We waren even over 9-en in het park, maar in Hogsmeade was het al enorm druk. Gelukkig konden wij een rij skippen omdat we geen tas bij ons hadden. Eenmaal binnen in het kasteel duurde het nog 45 minuten voor we de 'forbidden journey' konden maken. Die 45 minuten vallen nog mee als je bedenkt dat deze week een wachttijd van 2 uur heel normaal is (volgens een medewerker). De wachtrij is trouwens geweldig! Echt helemaal super…pratende schilderijen…de sorters head (of hoe dat ding ook heet)…je waant je gewoon in de film. Zo mooi gemaakt! Maar, de attractie op zich slaat alles…wow – wow – wow, wat mooi gemaakt. Wel behoorlijk schrikken af en toe en best wel scary, maar echt geweldig. Omdat we hier nu toch waren ook nog maar een keer langs Spiderman geweest…
Hierna werd het tijd voor het volgende park…en dit werden niet de Studios, maar SeaWorld…Eerst even eten echter..bij Sweet Tomatoes op de I-drive. We hadden behoorlijk wat trek en tja, dan eet je dus al snel teveel daar. Eerst een behoorlijk grote salade en dan al die keuze…pizza, pasta, soep, muffins en meer…pfff…We rolden zo'n beetje de auto weer in. Op weg naar SeaWorld vielen we bijna in slaap in de auto. Misschien slim om toch eerst maar even langs huis te rijden om even een dutje te doen (we lijken wel een stelletje bejaarden, zeg!). Maar…van dat dutje knapten we wel enorm op. We waren klaar voor SeaWorld..tenminste, René bibberde wel een beetje, want Manta wachtte. Maar…heel stoer…hij is gegaan hoor (sorry Angelique…). Hij vond 'm trouwens niet echt supereng (achteraf), het enige is dat hij het een akelig gevoel vindt om in die beugels te hangen.
Via de Penguin Encounter (waar ik altijd denk die penguin van Happy Feet te zien staan) naar de show van Clyde and Seamore. Blijft toch wel erg leuk! Helemaal voor René want die zag 'm voor het eerst. Wat ie niet voor het eerst zag was Blue Horizons. Hier waren we van de week al geweest en wilden we nog wel eens zien. En dat was het helemaal waard. Wat een geweldige show.
Het was nu 7 uur…sluitingstijd van het park. Wat zullen we gaan doen? Eten? Mwah…nog geen trek na dat buffet van Sweet Tomatoes…shoppen dan maar?! En shoppen it is! Bij Premium op Vineland. Eerst even een couponboekje scoren en dan het shoppersgeweld in. Ook hier weer lekker geslaagd: All Stars, Nike-loopspullen (o.a. een hemdje voor mij voor zondag), Columbia-shirts…(die nieuwe koffer raakt al aardig vol).
Op de terugweg naar huis nog een stop bij Subway om een lekker broodje te scoren. Dit weer voor de buis gegeten…en over eten gesproken…het wordt tijd voor een ontbijtje, op naar Cracker Barrel …dus…tot later maar weer!

kort

Voor de verandering eens een heel kort berichtje…gisteravond en vanochtend namelijk totaal geen puf/zin gehad om de log bij te werken. Gisteren ook niet enorm veel gedaan…hoewel…we hebben geshopt! En hoe! Eerst Winter Garden Village en later die dag naar de Florida Mall (waar ze een enorme SALE hadden vwb de overhemden bij Abercrombie en Fitch…nou, dat liet René zich geen 2x zeggen…we gingen bepakt en bezakt de winkel weer uit). Tussen het shoppen door nog even heerlijk gerelaxed in Wekiwa Springs State Park. Lekker een duik genomen in 'the springs', even in het zonnetje gelegen (en lek geprikt door die kleine muggies daar….grrrrr), daarna een kort rondje (wat is het hier toch mooi!).
's Avonds onderuitgezakt met een Taco Bell dinertje op de bank voor de buis…heerlijk! Beentjes op tafel…drankje erbij.
Maar…nu is het weer showtime…op naar Islands of Adventure om de rijen bij Harry Potter voor te zijn…daarna nog de Studios (wat rides die we leuk vonden) en dan naar SeaWorld…want (ja, ja…) ook René gaat voor Manta (sorry Angelique…dan blijf je toch het enige 'watje' in de familie :-) ).
tot later vanavond!
Enne..succes met de sneeuw daar…oh…ik ga me nog even insmeren…het wordt hier vandaag bijna 30 graden!
Wekiwa Springs

Potter Mania

Dinsdag 22 februari

Zo, we wagen weer eens een poging om de log nog 's avonds bij te werken. Het is hier nu 23.18 uur. We zijn nog niet zo heel lang binnen. Vanavond zijn we uit eten geweest met Edwin, Wendy, Jeroen en Vincent van het Orlandoforum…en het was hartstikke gezellig! Bovendien hebben we nog erg lekker gegeten ook…en heel erg veel, tenminste, René dan! Want die wist echt niet van ophouden. We waren bij een voor ons nieuw restaurant, Texas de Brazil. Voor een ex-vegetarier als ik wel een beetje bijzonder, want het draait hier voornamelijk om vlees! We startten met een saladebuffet, hoewel…salades? Ja, er lag inderdaad sla, maar verder waren het allemaal luxe hapjes: artisjokharten, tonijn, asperges en meer heerlijke, aparte gerechtjes. Hierbij konden we kreeftensoep nemen zoveel we wilden. Echt veel hebben wij echter niet genomen van het buffet, want het ging bij dit restaurant om het hoofdgerecht…spiezen met vlees. De obers, gauchos genaamd, kwamen constant langs met enorme spiezen met verschillende soorten vlees. Aan tafel schoven ze dan een stuk vlees op je bord of sneden een plak af. Het smaakte echt verrukkelijk! René bleef eten. Tijdens het eten zaten we heel leuk te kletsen. Helaas had niemand meer 'room for desert'. Wat er nog wel in zou gaan was een koffie…dus op naar de Starbucks bij Premium Outlets. Hier nog even verder gekletst. Na nog een bezoek aan de Disneystore (en nee Edwin…het beeld van Donald leek echt niet op de 'echte' Donald :-) ) namen we afscheid. Misschien tot morgen…anders tot op de terugvlucht!
De dag begon vandaag voor mij weer vroeg. In bed de log bijgewerkt tot René even na 7.00 uur wakker werd. Het plan was om vandaag weer met een rondje hardlopen te beginnen. Ik had hier echter totaal geen zin in…René had meer doorzettingsvermogen en hees zich in zijn sportkleding voor een rondje van 5km.
wat een doorzetter!
hardlopend Compass Bay af

Helemaal bezweet komt hij een klein half uur later terug. Ondanks de mist van vanochtend is het toch wel erg warm. We hebben besloten vandaag thuis te ontbijten. Yoghurt, melk en cruesli is in huis, dus dat is geen probleem. Na het ontbijt gaan we maar eens op pad. Het is inmiddels 10.30 uur…
WROOAAHHHHHH
hulk
Islands of Adventure is het doel voor vandaag! Het lijkt een stuk minder druk dan eerder deze week. De auto parkeren we in ieder geval een stuk dichterbij. Eenmaal in de studio's blijkt dit echter tegen te vallen. De wachttijden zijn aanzienlijk. Nou, wij laten ons niet uit het lood slaan…dan maar even wat langer wachten. Dat valt bij onze eerste attractie van vandaag, The incredible Hulk overigens enorm mee. Binnen 20 minuten zitten we in de achtbaan. Met alle nieuwe achtbanen (Rip Rockit en Manta) zou je bijna vergeten hoe heftig deze 'oudere' achtbaan is. Met een rotvaart word je de looping ingeschoten..wow.



We lopen Marvel Super Hero Island door. Eigenlijk willen we naar Spiderman, maar de wachttijd is hier 45 minuten. Dat doen we later dan maar…dus via toontown (met uiteraard foto's bij de tekstwolkjes) komen we in Jurrasic Park.
HELLUP!

Het weer is perfect voor een rustig boottochtje over de Jurrasic Rivier, maar helaas…ook hier een aanzienlijke wachttijd: 75 minuten. OINK! Toch nog behoorlijk druk dus vandaag. Alle kinderen moesten toch al weer naar school?!
Dan maar even een lunchbreak. Tijdens het eten van de pizza twijfelen we wat we doen…houden we het voor gezien voor vandaag en komen we later deze week terug of sluiten we maar gewoon aan bij de wachtrijen? Wat we in ieder geval willen zien is de veelbesproken 'wizarding world of Harry Potter'. Zal wel ietsje drukker zijn dan de andere attracties. Ach ja, dat dachten wij…naïef als we zijn..tsss. Wat bleek, we konden dit deel van Islands of Adventure niet eens in zonder apart ticket. Dit ticket moesten we in het Sinbad Theater ophalen. Kost niets extra's. Het is om de drukte te reguleren. Je krijgt dan nl. een tijd mee waarop je naar binnen kunt. Ons ticket gaf aan dat we tussen 14.40 en 15.40 welkom waren in de wereld van Harry Potter. Gekker moet het toch niet worden…dachten we nog. Maar goed, dit gaf ons mooi de tijd om bijvoorbeeld Spiderman toch nog te doen. Dus…via Seus Landing terug naar Marvel Super Hero Island.
De wachttijd voor Spiderman stond nog steeds op 45 minuten. Echter, onze wandeling door de kantoren van de Daily Bugle duurt maximaal een half uur. Voor we het weten zitten we in een karretje om New York te redden van de bad guys (okay, Spiderman helpt ook een handje). Deze attractie is voor René totaal onbekend en hij is aangenaam verrast. Het is natuurlijk ook een erg leuke, goed in elkaar gezette attractie.
We hebben nog tijd zat om op tijd te zijn voor ons bezoek aan de wereld van Harry. Een tochtje over de Jurassic River kan er dus ook nog wel vanaf. Zelfs al duurt de wachttijd hiervoor 75 minuten. We hebben inmiddels wel door dat de aangegeven wachttijden constant enigszins overdreven zijn. We hopen dan ook dat die 75 minuten mee zullen vallen. Ook hier is dat het geval. Het wachten duurt slechts 30 minuten voor ons Jurassic avontuur begint. Ik vind dit altijd een erg leuke attractie, een lieflijk boottocht door het land van dino's…totdat…de boot uit koers raakt. De T-rex die toch wel erg dichtbij komt voor we naar beneden storten jaagt me altijd de stuipen op het lijf…brrrr…
ahhh...een T-Rex

En dan is het Potter-time! We lopen…uh…schuifelen Hogsmeade binnen. Wat een enorme drukte! Overal staan rijen mensen: voor de kraampjes waar ze Butterbeer verkopen, voor de winkeltjes met leuke uit de film herkenbare namen…echt overal! De sfeer is hier wel ontzettend leuk. Wat is het leuk nagebouwd! We lopen (voor zover dat mogelijk is) een beetje rond.
welcome to hogsmeade
leuke shoppies
druk in het leuke tovenaarsdorpje
Zweinstein
de vliegende auto van de Weasleys

Echt zin om in een rij te gaan staan voor een winkel hebben we niet. Eigenlijk weten we niet zo goed wat voor attracties er allemaal in dit deel zijn. Al snel zien we de oude Dueling Dragons achtbaan. Leuk zoals deze is geintegreerd in het Potter-gebeuren. Met de vroeger Ice Dragon, nu een Hungarian Horntail gaan we de strijd aan. Voor René de eerste achtbaan waar hij niet in een karretje zit, maar onder de achtbaan hangt…vooral het deel waar de beide draken vlak voor ze botsen omhoog schieten is spectaculair. Dit is weer een erg leuke achtbaan!
Door de drukte hebben we niet echt zin om hier verder op onderzoek te gaan. We proberen van de week nog weleens terug te komen in de hoop dat het wat rustiger is zodat we op ons gemakt nog wat kunnen bekijken.
We hebben nog tijd voor 1 attractie voor we richting het restaurant moeten. Edwin en Wendy hebben voor kwart over 6 gereserveerd. Die attractie wordt Poseidon's Fury. Dit is een soort voorstelling waar we al wandelend doorheen gaan. Met name het deel waarin we door rondzwierend water lopen vinden we gaaf! Het is allemaal behoorlijk spectaculair met water, vuur en heel veel lawaai…en uiteraard wint Poseidon het van de slechterik.
de woede van Poseidon

Voor we de auto in gaan, halen we bij de Starbucks nog een lekker frisse Frappuccino. Bij Premium aangekomen blijkt dat we vroeg zijn voor de afspraak met Edwin en Wendy. We rijden nog even door naar Hilfiger. Daar zijn we nl. eerder deze week nog niet aan toe gekomen. Snel passen we het een en ander. Slagen doen we nu nog niet, maar we komen zeker nog een keer terug de komende dagen, want we hebben wel leuke kleding gezien.
En dan is het dus etenstijd…met dit verhaal begonnen we onze log. Inmiddels is het na middernacht. Te laat om de foto's op te laden. Die zullen dus nog even moeten wachten tot morgen…het verhaal is tenminste al klaar…welterusten!

Shamu



Maandag 21 februari

Wat heb ik toch altijd veel last van die jetlag…grrr…vandaag opnieuw voor 6 uur wakker en René slaapt nog heerlijk (hoewel…voor zover dat gaat natuurlijk met zo'n tikkend tiepje naast je, want ik lig idd nog in bed). Gisteravond lagen we er voor ons doen wel bijtijds in. Om half 11 deden we het licht uit en stortten direct in slaap. Geen tijd meer gehad dus om onze log nog bij te werken. Dat kan ik nu mooi nog even doen voor we aan deze dag beginnen. Net nog even gezellig gekletst via hyves met Carla. Leuk is dat toch altijd…zo ver uit elkaar en toch gewoon even bij kunnen praten.
Gisteren na het bijwerken van de log zijn we weer eens uit gaan ontbijten. Dit keer bij de Golden Corral, een buffetrestaurant. Voor René de eerste keer hier in Florida. En…laten we zeggen dat het hem beviel. Nadeel is natuurlijk dat je veel te veel eet….er ligt zoveel lekkers dat je eigenlijk alles wel wilt proberen. We hebben dan ook genoeg brandstof getankt om de dag tot het avondeten door te komen.


Het was gisteren trouwens Presidents Day. Eigenlijk had ik geen idee waar deze dag precies voor stond…behalve dan dat het iets met de presidenten te maken had (ja, dat dan weer wel) en dat het druk zou worden in de pretparken. Toch stond er een bezoek aan een pretpark op het programma. Vandaag gingen we op bezoek bij Shamu! Helemaal zin in. Op de parkeerplaats was te zien dat het inderdaad behoorlijk druk was. Nou ja, in het park verspreidt deze drukte zich mooi, dus het zal wel meevallen. En dat deed het ook. We hebben heerlijk rondgelopen…genietend van het sfeertje. Even lang het roggenbasin om deze beestjes langs te zien vliegen (want daar lijkt het wel op). Was trouwens grappig om te zien dat ze met hun snuiten boven water komen om de visjes die je daar als vissenvoer kunt kopen uit je handen te grissen.





Hierna langs de dolfijnen…de show was helaas vol, daar moesten we dus later voor terugkomen. In het dolfijnenbasin kun je tegenwoordig (uiteraard tegen betaling) in kleine groepjes een interactie met de dolfijnen hebben. Zag er leuk uit, maar de rij was huge…dus thanks, but no thanks. Dan maar gewoon wat foto's geschoten en door naar de manatees. Vind ik altijd bijzonder om deze logge, slome beesten te zien hangen in het water. Hoe kun je zo dik worden van een paar blaadjes sla?


Het werd nu tijd om richting Shamu te gaan voor de show van 1 uur. In verband met de drukte wilden we een beetje op tijd in het stadion zitten. Nou, dat was niet nodig geweest. Om half 1 zaten we op een plekje buiten de soak zone. In het stadion waren nog meer dan genoeg lege stoelen. Die waren overigens wel gevuld toen de show begon om 1 uur. In verband met de voorbereidingen voor de nieuwe show ondergaat het podium een renovatie. Ziet er niet echt leuk uit. Voor mij was dit de eerste keer dat ik de show zag zonder de trainers in het water. Het blijft natuurlijk bijzonder en heel gaaf wat deze enorme vissies allemaal doen, maar toch…je mist de interactie met de trainers.


Omdat we nu toch wel heel dichtbij de Noordpool waren zijn we direct (via de uitgang…foei, foei) de Wild Arctic binnen gegaan…brrr…koud hier binnen. Snel een rondje langs de beluga's, de walrussen en de (slapende) ijsberen en toen de warmte weer in. Besloten om naar de haaien te gaan…(ja, ja…ook ik!). Met knikkende knieen door de haaientunnel (man, man wat zijn dat toch een ontzettende enge beesten).
Omdat we vanochtend te laat waren voor Blue Horizons, de dolfijnenshow wilden we nu op tijd zijn voor de show van 3 uur. Om half 3 stonden we in de rij…het stadion moest nog open, dus we waren gegarandeerd van een plek. En wat voor een plek! Echt midden voor het grote podium net buiten de soakzone. Viel Shamu een klein beetje tegen…deze show vonden we echt helemaal geweldig, spectaculair, verrassend en heel kleurrijk!
kleurrijk

spectaculair

Blue Horizons

En dan ons laatste doel van vandaag in SeaWorld (we komen later deze week nog een keer terug om Clyde and Seamore te zien): Manta! René twijfelde nog hevig. Met zijn hoogtevrees vond hij het toch wel erg eng om zo naar beneden kijkend hangend in een achtbaan te zitten. Voor we instapten hebben we nog even staan kijken…en dat hadden we niet moeten doen, want dat was voor hem de druppel…dit doe ik (nog?) niet! Toen ik zag dat de wachtrij 'slechts' 20 minuten bedroeg ben ik in m'n uppie gegaan. Ik had nog de mazzel als 'single rider' dat ik op de voorste rij mocht…en daar ging ik…swooosshhh….vliegend over SeaWorld. Wat is dit een leuke achtbaan. Veel leuker dan Rip Rockit!
stoerrrrrrr

I'd like to fly like a...uh...manta

Okay, so much for SeaWorld voor vandaag. Het wordt zo'n beetje etenstijd, dus op naar de Mall of Millenia. Hier wilden we namelijk naar de Cheesecake Factory om te eten. Maar eerst even een rondje door deze 'PC Hooft-mall'. Wat een luxe sfeertje hangt hier. Heel prettig allemaal, hoewel we de meeste winkels voorbij lopen uiteraard. Toch kwamen we niet zonder tasjes naar buiten. Bij Yankee Candle scoorden we wat lekker geurende kaarsen en bij Abercrombie & Fitch slaagde René voor een 'trouwoverhemd' (hihi…wat klinkt dat leuk)! Snel nog even naar binnen gehupt bij de Apple Store. Hoewel we zelf nu 'thuis' internet hebben konden we het toch niet laten onze mail even te checken. En dat was een opsteker…want in de mail van René stond de bevestiging dat zijn huis nu definitief is verkocht! YEAH! Heel bijzonder om te horen…juist vandaag op de dag dat we elkaar precies 1 jaar kennen!
En dat hebben we gevierd bij de Cheesecakefactory. Met een lekkere mojito, nacho's, kip en een Caesar Salade…en o ja ook nog een stuk Cheesecake, maar die hebben we maar 'to-go' genomen (en ja, ik ga echt volgende week beginnen, Carla en Wilma!). Heerlijk om zo even bij te komen van de dag. Gezellig kletsen, heerlijk eten en drinken…
Hoewel de SuperTarget aan de overkant van de mall wel even lonkte (want hadden we niet nog wat nodig?), toch richting huis gereden. De lange dagen beginnen nu toch wel een beetje hun tol te eisen…we waren bekaf. Op de weg naar huis kwamen we overigens langs de Walmart op de 535 (en inderdaad Reneeinfrankrijk en MattRob hij ligt op de hoek van onze straat…we kunnen er zelfs bijna lopend naartoe!). Eenmaal thuis hadden we zelfs de puf niet meer om de log nog bij te werken…snel een beker thee…en dan ons bedje in! Nog even dromen over SeaWorld…..
flamingo's
birdies

underwater viewing

dolfijntjes